بهترین جراحی پلاستیک بینی و رینوپلاستی در تهران

قبل از عمل جراحی چه اقداماتی انجام می‌گیرد؟

قبل از عمل جراحی کوچک کردن بینی، باید با پزشک جراح خود ملاقاتی داشته باشید تا درباره‌ی علت تمایلتان به انجام جراحی و  نتایجی که از این عمل انتظار دارید صحبت کنید. پزشک از هر مشکل و بیماری‌ها که هم اکنون دارید یا قبلاً داشته‌اید،یادداشتی تهیه می‌کند. همچنین شرحی از داروهایی که در حال حاضر مصرف می‌کنید خواهد نوشت که شامل داروهای گیاهی و داروهایی که با بدون نسخه‌ی پزشک مصرف می‌شوند نیز می‌باشد. پزشک جراح شما، بینی‌تان را معاینه و بررسی می‌کند. از شما می‌خواهد تا فرم رضایت نامه‌ای را برای گرفتن و ذخیره کردن تصاویری از شما و نیز استفاده از آن‌ها امضا کنید. همچنین ممکن است از شما بخواهد تا با یکی دیگر از اعضای تیم پزشکی همچون روانشناس، صحبت کنید. او قد و وزن شما را اندازه‌گیری خواهد کد تا مطمئن شود که انجام عمل جراحی برای شما خطری ندارد. اگر دچار اضافه‌وزن باشید یا قصد باردار شدن داشته باشید، ممکن است به شما توصیه کند که انجام این عمل را به تأخیر بی اندازید.

روش انجام جراحی کوچک کردن بینی

بدنه بینی که پوست بر روی آن کشیده شده است، در عمل کوچک کردن بینی، کوچک می‌شود، البته به خود پوست اصلاً دست زده نمی‌شود؛ جراح از زیر پوست از طریق برش‌های ایجاد شده در داخل سوراخ‌ های بینی به بدنه بینی متشکل از استخوان در قسمت بالایی و غضروف (نرمه استخوان) در نیمه پایینی دسترسی پیدا می‌کند. بدنه بینی را به عنوان سقف خانه در نظر بگیرید. به منظور صاف کردن ساختار بینی و نزدیک‌ تر کردن پل آن به صورت برآمدگی یا پیرو مثال اتخاذ شده “خرپشته سقف” باید بریده شود و از بین برود. سپس دو سمت بینی برای بازسازی “برآمدگی” یا خط پل جدید با بریدن استخوان‌های بینی در محل اتصال به استخوان‌های گونه به یکدیگر نزدیک می‌شود. خاصیت ارتجاعی پوست پوشش دهنده این امکان را فراهم می‌آورد تا پوست منقبض شود و به خوبی روی بدنه کوچک‌ تر را بپوشاند.عرض بینی در عمل جراحی کوچک شدن بینی به نحو چشمگیری کاهش می‌یابد، بنابراین طبیعی است که سوراخ‌های بینی قبلی برای بینی جدید بسیار بزرگ خواهد بود. به همین دلیل سوراخ‌های بینی نیز با برداشتن بخش کوچکی از پوست کف سوراخ بینی کوچک می‌شود و در نتیجه اثر زخم بسیار ظریفی در هر سمت به جا می‌ماند. کوتاه کردن بینی و باریک کردن نوک حجیم بینی نیز با کاستن از مقدار غضروف شکل دهنده انتهای بینی امکان‌پذیر است. مشکل تنفسی بینی را نیز می‌توان به طور همزمان با تنظیم موقعیت تیغه استخوانی جدا کننده دو سمت بینی از یکدیگر بهبود بخشید که در اصطلاح سپتوپلاستی یا اصلاح تیغه میانی بینی نامیده می‌شود. تناسب دیگر اجزاء صورت، مانند استخوان‌های گونه و چانه، گاهی اوقات بر اندازه بینی تأثیر می‌گذارد، به همین جهت توصیه می‌شود تا برای طبیعی ساختن ظاهر صورت این اجزاء را نیز یا همزمان با کوچک کردن بینی استخوانی یا در عمل جداگانه‌ای تغییر داد. بزرگ بودن سوراخ‌های بینی باعث می‌شود بینی به صورتی نامتناسب با بقیه قسمت‌های صورت، بزرگ نشان داده شود. بزرگی نوک بینی باعث بزرگ‌تر به نظر رسیدن نمای بینی می‌شود. روش‌های مختلفی جهت باریک‌تر کردن بینی‌های پهن و کوچک کردن سوراخ بینی‌های گشاد و یا بزرگ وجود دارد. پزشکان با شکاف دادن قسمت‌هایی از بافت‌های احاطه کننده اطراف سوراخ بینی و پره های بینی ، آن را کوچک می‌کنند. نتیجه این عمل کوچک‌تر شدن سوراخ بینی است ولی در این روش جای زخم ناشی از عمل کاملاً مشخص است.

تجربه زمان عمل بینی

اکثر جراحان ترجیح می‌دهند تا عمل  کوچک کردن بینی را تحت بیهوشی عمومی انجام دهند، به همین دلیل بیمار باید دست‌کم شب روز عمل را در بیمارستان بستری شود. این عمل تقریباً بدون درد است و درد پس از عمل به راحتی با مصرف مسکن‌های ملایم تسکین می‌یابد. بااین حال بیمار پس از عمل کوچک کردن بینی به دلیل وجود پانسمان درون سوراخ بینی ناراحت است، این پانسمان که یک تا دو روز در بینی باقی می‌ماند، مانع تنفس از راه بینی می‌شود. به علاوه بیمار باید وجود اسپلینت یا آتل محکمی را نیز روی بینی تحمل کند که استخوان‌ها را در موقعیت مناسب نگه می‌دارد.

نتایج عمل بینی

بروز مقداری کبودی و ورم، به ویژه در اطراف چشم‌ها، طبیعی است که فروکش کردن و محو شدن کامل آنها دست‌کم سه هفته زمان می‌برد و در طول این مدت بیمار باید اکثر اوقات اسپلینت یا آتل محکمی را روی بینی قرار دهد. میزان ورم پس از گذشت سه هفته آن‌قدر ناچیز خواهد بود که اطرافیان متوجه نخواهند شد، گویی که اصلاً عملی به تازگی انجام نشده است. در واقع اکثر بیماران از این که اطرافیان‌ واکنشی به بینی جدیدشان نشان نمی‌دهند، شگفت‌زده می‌شوند؛ البته نباید از یاد برد که آنان به اندازه خود بیمار نسبت به بینی وی حساس نیستند. چنانچه بیمار در مورد واکنش اعضاء خانواده و دوستان به این تغییر ظاهری نگران باشد، می‌تواند مدل مو را همزمان با عمل بینی تغییر دهد تا دیگران فکر کنند که دلیل این تغییر مدل موی جدید است.بهتر است بیمار از قبل آگاهی داشته باشد که چهره و بینی جدیدش در نخستین نگاه چطور به نظر خواهد رسید تا واکنشی غیرعقلانی نداشته باشد. بیمار در ابتدا با نگاه کردن به آینه به دلیل متفاوت بودن بینی با صورتی نسبتاً بیگانه مواجه می‌شود، گویی که صورت در آینه بازتابی از چهره فردی دیگر است. باید به یاد داشت که چند روز زمان می‌برد تا چشم ذهنی، خود را با ظاهر جدید تطبیق دهد و آن را به عنوان همان فرد قبلی بشناسد. به علاوه نباید از یاد برد که از بین رفتن ورم کامل بینی دست‌کم سه ماه طول می‌کشد، بنابراین اگر چند روز پس از عمل شکل بینی مشکلات جزیی داشت، جایی برای نگرانی وجود ندارد، چرا که بدون شک شکل بینی به مرور زمان بهتر خواهد شد. بی‌حسی نسبی و سفت بون بینی، به ویژه در اطراف نوک بینی، نیز تا چند ماه پس از عمل طبیعی است.

محدودیت‌ های عمل بینی

هدف عمل جراحی کوچک کردن بینی آن است که بیمار از ظاهر بینی خود رضایت یابد؛ بنابراین بیمار باید تصور درستی از شکل دلخواه بینی داشته باشد و بتواند به دقت عیب‌های فرضی بینی خود را به جراح توضیح دهد. جراح پس از گوش دادن به توضیحات بیمار امکان‌پذیر بودن انجام این تغییرها را مشخص می‌کند؛ برای مثال در صورت ضخیم و چرب بودن پوست روی نوک بینی شاید نتوان نوک بینی را تا حد دلخواه بیمار کوچک کرد، چون در کل باریک کردن پوست بدون به جا ماندن اثر زخم غیرممکن است.کوچک کردن بینی در سنین میانسالی یا در صورت بسیار بزرگ بودن بینی نیز محدودیت‌هایی به همراه دارد و تنها می‌توان بینی را تا حدی کوچک کرد که پوست همچنان خاصیت انعطاف‌پذیری داشته باشد و بدنه کوچک‌تر را به خوبی بپوشاند.چنانچه بینی در اثر آسیب دیدگی پیشین دچار انحراف شده باشد، ممکن است صاف کردن کامل آن امکان‌پذیر نباشد. سوراخ‌های بزرگ بینی را نیز مشکل میتوان بدون بریدن پوست و باقی گذاشتن اثر زخم کوچک کرد.

بستن بینی

در روزهای اول پس از عمل جراحی بینی، مهم است که از تغییرات ایجاد شده در بافت بینی حفاظت شود. پس از بستن شکاف های ایجاد شده در طول عمل جراحی، جراح از یک اسپلینت به منظور کمک به حفظ ظاهر جدید بینی استفاده می کند. در بعضی موارد، پزشک همچنین از قطعه های گاز استریل یا بانداژ مخصوص در داخل منافذ بینی استفاده می کند. به این ترتیب می توان خون ریزی بیمار را کاهش داده و تیغه بینی را در محل جدید تثبیت کرد. به هر حال استفاده از گاز استریل می تواند مقداری ناراحتی برای بیمار ایجاد کند. معمولاً گاز بینی در طول چند روز پس از عمل جراحی زیبایی بینی خارج می شود و در صورت نیاز از چسب مخصوص برای حفظ نتایج عمل جراحی استفاده می گردد.

خطرات احتمالی

در عمل کوچک کردن بینی نیز مانند تمام عمل‌هایی که تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود، اندکی احتمال عفونت سینه، به ویژه در میان افراد سیگاری، وجود دارد. احتمال بروز عفونت را می‌توان با اطمینان از سرفه نکردن، عدم ابتلا به سرماخوردگی یا ملتهب و دردناک نبودن گلو در زمان عمل به حداقل رساند؛ چنانچه بیمار مشکوک به سرماخوردگی یا گلو درد باشد، حتماً باید جراح را در جریان بگذارد.خون دماغ شدن شدید بیمار اندکی پس از عمل کوچک کردن سوراخ بینی و کلا کوچک کردن بینی یا یک هفته تا 10 روز پس از عمل نیز مشکلی است که گاهی اوقات مراجعه به بیمارستان را برای دریافت درمان ضروری می‌سازد.مشکل بودن تنفس از راه بینی در هفته نخست پس از عمل دور از انتظار نیست که البته پس از فرونشستن ورم از بین می‌رود. با این حال مشکل تنفسی گاهی اوقات رفع نمی‌شود و به یک مسئله دائمی تبدیل می‌شود.بینی حدود 10 درصد از بیماران پس از فروکش کردن ورم متناسب به نظر نمی‌رسد. جراح در این موارد معمولاً می‌تواند عمل ثانویه‌ای را برای رفع مشکل باقی‌مانده ظاهری انجام دهد، البته برای انجام عمل دوم باید تا زمان از بین رفتن ورم عمل اول صبر کرد؛ اکثر جراحان وقفه‌ای یک ساله را بین دو عمل مناسب می‌دانند. البته چنین جراحی ثانویه‌ای هزینه مضاعفی را دربرخواهد داشت.

بینی کوچک: همه افراد به دنبال داشتن بینی کوچکتر نیستند. برای مثال، اگر بینی فرد به خاطر تصادف آسیب دیده و پل روی آن تخریب شده است، یا اگر در حالت عادی بینی فرد کوچک است، از عمل جراحی رینوپلاستی می توان برای افزایش اندازه بینی و ایجاد نتایج مورد انتظار بیمار استفاده کرد. برای بالا آوردن پل بینی، جراح پلاستیک یکی از دو روش زیر را مورد استفاده قرار می دهد:

روش اول شامل گرفتن غضروف از بینی، گوش یا دنده ها و استفاده آن برای تغییر شکل بینی می باشد.

در روش دوم از ایمپلنت یا پروتز ساخته شده از سیلیکون یا سایر مواد مشابه استخوان برای ایجاد تغییرات ظاهری در بینی بیمار استفاده می شود.

رفع قوز بینی: برآمدگی یا قوز بینی می تواند در نتیجه آسیب دیدگی یا به خاطر مسائل ژنتیک ایجاد شود، اما مسائل ژنتیک رایج ترین دلیل ایجاد قوز بینی است. قوز بینی می تواند برای همه انواع و ظاهرهای مختلف بینی ایجاد شود. اما اگر شما دارای مشکلات خاص در این رابطه هستید، جراح می تواند به سادگی قوز بینی شما را با دستکاری غضروف زیر پل بینی اصلاح کرده و ظاهر بینی شما را صاف نماید.